1. فایده سونوگرافی ریه چیست؟
در چند سال گذشته، تصویربرداری اولتراسوند ریه بیشتر و بیشتر به صورت بالینی مورد استفاده قرار گرفته است.از روش سنتی که فقط در مورد وجود و میزان پلورال افیوژن قضاوت می کند، در معاینه تصویربرداری پارانشیم ریه انقلابی ایجاد کرده است.ما می توانیم 5 علت شدید نارسایی حاد تنفسی (ادم ریوی، پنومونی، آمبولی ریه، COPD، پنوموتوراکس) را در بیش از 90 درصد موارد با یک سونوگرافی ساده 3-5 دقیقه ای ریه تشخیص دهیم.در ادامه به معرفی مختصری از روند کلی سونوگرافی ریه می پردازیم.
2. چگونه پروب اولتراسوند را انتخاب کنیم؟
رایج ترین پروب های مورد استفاده برای سونوگرافی ریه هستندL10-5(همچنین پروب اندام کوچک، محدوده فرکانس آرایه خطی 5 ~ 10 مگاهرتز نیز نامیده می شود) وC5-2(همچنین پروب شکمی یا محدب بزرگ، آرایه محدب 2 تا 5 مگاهرتز نیز نامیده می‌شود)، در برخی از سناریوها می‌توان از P4-2 (همچنین پروب قلبی، آرایه فازی 2 تا 4 مگاهرتز نامیده می‌شود) استفاده کرد.
پروب اندام کوچک سنتی L10-5 به راحتی می تواند یک خط پلور واضح به دست آورد و پژواک بافت زیر پلور را مشاهده کند.از دنده می توان به عنوان نشانگر برای مشاهده خط پلور استفاده کرد که می تواند اولین انتخاب برای ارزیابی پنوموتوراکس باشد.فرکانس پروب های شکمی متوسط است و هنگام معاینه کل قفسه سینه می توان خط پلور را با وضوح بیشتری مشاهده کرد.پروب های آرایه فازی به راحتی از فضای بین دنده ای تصویربرداری می شوند و دارای عمق تشخیص عمیق هستند.آنها اغلب در ارزیابی پلورال افیوژن استفاده می شوند، اما در تشخیص پنوموتوراکس و شرایط فضای پلور خوب نیستند.
3. کدام قسمت ها را باید بررسی کرد؟
سونوگرافی ریه معمولاً در طرح سونوگرافی اصلاح شده ریه کنار تخت (mBLUE) یا طرح 12 تقسیمی دو ریه و طرح 8 تقسیمی استفاده می شود.در طرح mBLUE در مجموع 10 ایست بازرسی در دو طرف ریه ها وجود دارد که برای موقعیت هایی که نیاز به بازرسی سریع دارند مناسب است.طرح 12 منطقه ای و طرح 8 منطقه ای برای اسلاید پروب اولتراسوند در هر ناحیه برای اسکن کامل تر است.
مکان هر ایست بازرسی در طرح mBLUE در شکل زیر نشان داده شده است:
| نقطه بازرسی | محل |
| نقطه آبی | نقطه بین انگشت وسط و پایه انگشت حلقه در کنار سر |
| نقطه دیافراگم | محل دیافراگم را با پروب اولتراسوند در خط میانی آگزیلاری بیابید |
| نقطه م
| نقطه وسط خطی که نقطه آبی بالایی و نقطه دیافراگم را به هم متصل می کند |
| نقطه PLAPS
| تقاطع خط امتداد نقطه M و خط عمود بر خط زیر بغل خلفی |
| پشت نقطه آبی
| ناحیه بین زاویه زیر کتف و ستون فقرات |
طرح 12 تقسیمی بر اساس خط پاراسترنال بیمار، خط زیر بغل قدامی، خط زیر بغل خلفی و خط پارا نخاعی است که قفسه سینه را به 6 ناحیه دیواره قفسه سینه، جانبی و خلفی تقسیم می کند و هر ناحیه به دو ناحیه بیشتر تقسیم می شود. ، بالا و پایین، با مجموع 12 منطقه.حوزه.طرح هشت پارتیشن شامل چهار ناحیه دیواره خلفی قفسه سینه نمی شود و اغلب در تشخیص و ارزیابی سونوگرافی برای سندرم ریوی بینابینی استفاده می شود.روش اسکن خاص به این صورت است که در هر ناحیه از خط وسط شروع می شود، محور مرکزی پروب کاملاً عمود بر قفسه سینه استخوانی (صفحه طولی) است، ابتدا به سمت خط مرزی لغزنده، به خط وسط برگردید، سپس به سمت وسط بلغزانید. خط مرزی و سپس خط وسط برگردید.
4. چگونه تصاویر سونوگرافی را تجزیه و تحلیل کنیم؟
همانطور که همه ما می دانیم، هوا "دشمن" اولتراسوند است، زیرا سونوگرافی به سرعت در هوا تجزیه می شود و وجود هوا در ریه، تصویربرداری مستقیم از پارانشیم ریه را دشوار می کند.در ریه‌ای که به طور معمول متورم می‌شود، تنها بافتی که می‌توان تشخیص داد پلور است که در سونوگرافی به صورت یک خط افقی هایپراکویک به نام خط پلور (نزدیک‌ترین لایه به لایه بافت نرم) ظاهر می‌شود.علاوه بر این، آرتیفکت های خط افقی هایپراکویک موازی و تکراری به نام خطوط A در زیر خط پلور وجود دارد.وجود خط A به معنای وجود هوا در زیر خط پلور است که می تواند هوای طبیعی ریه یا هوای آزاد در پنوموتوراکس باشد.
در طول سونوگرافی ریه، ابتدا خط پلور قرار می گیرد، مگر اینکه آمفیزم زیر جلدی زیاد باشد که معمولاً قابل مشاهده است.در ریه های طبیعی، پلور احشایی و جداری ممکن است با تنفس نسبت به یکدیگر بلغزند که به آن لغزش ریه می گویند.همانطور که در دو تصویر بعدی نشان داده شده است، تصویر بالا دارای لغزش ریه و تصویر پایین فاقد لغزش ریه است.
به طور کلی، در بیماران مبتلا به پنوموتوراکس یا مقدار زیادی پلورال افیوژن که ریه ها را از دیواره قفسه سینه دور نگه می دارد، علامت لغزش ریه ناپدید می شود.یا ذات الریه ریه ها را محکم می کند و چسبندگی هایی بین ریه ها و دیواره قفسه سینه ظاهر می شود که می تواند باعث ناپدید شدن علامت لغزش ریه شود.التهاب مزمن بافت فیبری تولید می کند که تحرک ریه را کاهش می دهد و لوله های تخلیه قفسه سینه نمی توانند مانند COPD پیشرفته، لغزش ریه را ببینند.
اگر بتوان خط A را مشاهده کرد به این معنی است که زیر خط پلور هوا وجود دارد و علامت لغزش ریه ناپدید می شود، احتمال دارد پنوموتوراکس باشد و برای تایید باید یک نقطه ریوی پیدا کرد.نقطه ی ریه نقطه ی گذار از لغزش بدون ریه به لغزش ریه طبیعی در پنوموتوراکس است و استاندارد طلایی برای تشخیص اولتراسوند پنوموتوراکس است.
خطوط موازی متعددی که توسط دیواره قفسه سینه نسبتاً ثابت تشکیل شده اند را می توان در سونوگرافی حالت M مشاهده کرد.در تصاویر پارانشیم معمولی ریه، به دلیل لغزش ریه به جلو و عقب، پژواک های شن مانندی در زیر ایجاد می شود که به آن علامت ساحل می گویند.در زیر پنوموتوراکس هوا وجود دارد و هیچ لغزشی ریه وجود ندارد، بنابراین خطوط موازی متعددی تشکیل می شود که به آن علامت بارکد می گویند.نقطه تقسیم بین علامت ساحل و علامت بارکد نقطه ریه است.
اگر وجود خطوط A در تصویر اولتراسوند قابل مشاهده نباشد، به این معنی است که برخی از ساختار بافتی در ریه تغییر کرده است و به آن اجازه می دهد سونوگرافی را منتقل کند.مصنوعاتی مانند خطوط A زمانی ناپدید می شوند که فضای پلور اصلی توسط بافتی مانند خون، مایع، عفونت، کوفتگی ناشی از خون لخته شده یا تومور پر شود.سپس باید به مشکل خط B توجه کنید. خط B که به عنوان علامت "دنبال دنباله دار" نیز شناخته می شود، یک نوار پرتوی لیزر مانند است که به صورت عمودی از خط پلور (پلورا احشایی) ساطع می شود و به پایین می رسد. صفحه نمایش بدون میراییخط A را می پوشاند و با نفس حرکت می کند.به عنوان مثال در تصویر زیر نمی توانیم وجود خط A را ببینیم بلکه به جای خط B وجود دارد.
اگر چندین خط B در یک تصویر اولتراسوند دریافت کردید، نگران نباشید، 27٪ از افراد عادی خطوط B موضعی در فضای بین دنده ای 11-12 (بالای دیافراگم) دارند.در شرایط فیزیولوژیکی نرمال، کمتر از 3 خط B طبیعی است.اما هنگامی که با تعداد زیادی از خطوط B منتشر شده مواجه می شوید، طبیعی نیست، که عملکرد ادم ریوی است.
پس از مشاهده خط پلور، خط A یا B، اجازه دهید در مورد پلورال افیوژن و تثبیت ریه صحبت کنیم.در ناحیه خلفی جانبی قفسه سینه، افیوژن پلور و تثبیت ریه را می توان بهتر ارزیابی کرد.تصویر زیر یک تصویر اولتراسوند است که در نقطه دیافراگم بررسی شده است.ناحیه آنکوئیک سیاه، پلورال افیوژن است که در حفره پلور بالای دیافراگم قرار دارد.
بنابراین چگونه می توان بین پلورال افیوژن و خونریزی تفاوت قائل شد؟اگزودای فیبری گاهی اوقات در افیوژن هموپلور دیده می شود، در حالی که افیوژن معمولاً یک ناحیه انکوئیک همگن سیاه رنگ است که گاهی به اتاقک های کوچک تقسیم می شود و اجسام شناور با شدت اکو در اطراف قابل مشاهده هستند.
سونوگرافی می تواند اکثریت (90٪) بیماران مبتلا به تثبیت ریه را به صورت بصری ارزیابی کند که اساسی ترین تعریف آن از دست دادن تهویه است.نکته شگفت‌انگیز در مورد استفاده از اولتراسوند برای تشخیص تحکیم ریه این است که وقتی ریه‌های بیمار یکپارچه می‌شوند، سونوگرافی می‌تواند از قسمت‌های عمیق قفسه سینه ریه که در آن تحکیم اتفاق می‌افتد عبور کند.بافت ریه هیپواکویی با مرزهای گوه ای شکل و نامشخص بود.گاهی ممکن است علامت برونش هوا را نیز مشاهده کنید که هیپراکویک است و همراه با تنفس حرکت می کند.تصویر سونوگرافی که اهمیت تشخیصی خاصی برای تثبیت ریه در سونوگرافی دارد، علامت شبیه بافت کبد است که یک پژواک بافتی جامد شبیه پارانشیم کبد است که پس از پر شدن آلوئول ها با اگزودا ظاهر می شود.همانطور که در شکل زیر نشان داده شده است، این یک تصویر سونوگرافی از تثبیت ریه ناشی از ذات الریه است.در تصویر اولتراسوند، برخی از نواحی به صورت هیپواکویک دیده می شوند که کمی شبیه کبد است و A دیده نمی شود.
در شرایط عادی، ریه‌ها پر از هوا می‌شوند و سونوگرافی داپلر رنگی نمی‌تواند چیزی را ببیند، اما زمانی که ریه‌ها یکپارچه می‌شوند، به‌ویژه زمانی که در نزدیکی رگ‌های خونی ذات‌الریه وجود دارد، حتی تصاویر جریان خون در ریه‌ها را می‌توان مشاهده کرد. در شکل نشان داده شده است.
صدای تشخیص ذات الریه مهارت اصلی سونوگرافی ریه است.لازم است بین دنده ها به عقب و جلو حرکت کنید تا به دقت بررسی شود که آیا ناحیه هیپواکوی وجود دارد، آیا علامت برونش هوا وجود دارد، آیا علامتی شبیه بافت کبد وجود دارد و آیا خط A طبیعی وجود دارد یا خیر.تصویر سونوگرافی ریه
5. چگونه در مورد نتایج سونوگرافی تصمیم گیری کنیم؟
از طریق یک اسکن اولتراسوند ساده (طرح mBLUE یا طرح دوازده منطقه ای)، داده های مشخصه را می توان طبقه بندی کرد و علت شدید نارسایی حاد تنفسی را تعیین کرد.تکمیل سریع تشخیص می تواند تنگی نفس بیمار را با سرعت بیشتری تسکین دهد و استفاده از معاینات پیچیده مانند CT و UCG را کاهش دهد.این داده های مشخصه عبارتند از: لغزش ریه، عملکرد A (خطوط A در هر دو حفره قفسه سینه)، عملکرد B (خطوط B که در هر دو حفره قفسه سینه ظاهر می شوند، و کمتر از 3 خط B وجود ندارد یا خطوط B مجاور وجود ندارد)، A / B ظاهر (ظاهر در یک طرف پلور، ظاهر B در طرف دیگر)، نقطه ریه، تثبیت ریه و افیوژن پلور.
زمان ارسال: دسامبر-20-2022
