Hoe kies je een geschikt anesthesieapparaat?

Basiscomponenten van eenanesthesie machine

Tijdens de werking van de anesthesiemachine wordt het gas onder hoge druk (lucht, zuurstof O2, lachgas, enz.) gedecomprimeerd via de drukreduceerklep om een ​​stabiel gas onder lage druk te verkrijgen, en vervolgens de flowmeter en de O2 -N2O-verhoudingsregelapparatuur wordt aangepast om een ​​bepaald debiet te genereren.En het aandeel gemengd gas in het ademhalingscircuit.

Het anesthesiemedicijn genereert verdovingsdamp via de vervluchtigingstank, en de vereiste kwantitatieve verdovingsdamp komt het beademingscircuit binnen en wordt samen met het gemengde gas naar de patiënt gestuurd.

Het bestaat voornamelijk uit een gastoevoerapparaat, verdamper, ademhalingscircuit, kooldioxide-absorptieapparaat, anesthesieventilator, anesthesie-afvalgasverwijderingssysteem, enz.

1. Luchttoevoerapparaat

Dit onderdeel bestaat hoofdzakelijk uit een luchtbron, manometer en drukreduceerventiel, debietmeter en doseersysteem.

De operatiekamer wordt doorgaans voorzien van zuurstof, lachgas en lucht via een centraal luchttoevoersysteem.De gastro-intestinale endoscopiekamer is over het algemeen een cilindergasbron.Deze gassen staan ​​aanvankelijk onder hoge druk en moeten in twee stappen worden gedecomprimeerd voordat ze kunnen worden gebruikt.Zo zijn er manometers en overdrukventielen.Het drukreduceerventiel is bedoeld om het oorspronkelijke gecomprimeerde hogedrukgas te reduceren tot een veilig, constant lagedrukgas voor veilig gebruik van anesthesieapparatuur.Wanneer de hogedrukgascilinder vol is, bedraagt ​​de druk doorgaans 140 kg/cm².Nadat het door de drukreduceerklep is gegaan, zal het uiteindelijk dalen tot ongeveer 3~4kg/cm², wat 0,3~0,4 MPa is, wat we vaak in schoolboeken zien.Het is geschikt voor constante lage druk in anesthesiemachines.

De flowmeter regelt en kwantificeert nauwkeurig de gasstroom naar de versgasuitlaat.De meest voorkomende is de ophangrotameter.

Nadat de stroomregelklep is geopend, kan het gas vrijelijk door de ringvormige opening tussen de vlotter en de stromingsbuis stromen.Wanneer de stroomsnelheid is ingesteld, zal de boei balanceren en vrij roteren op de ingestelde waardepositie.Op dit moment is de opwaartse kracht van de luchtstroom op de boei gelijk aan de zwaartekracht van de boei zelf.Gebruik tijdens gebruik niet te veel kracht en draai de draaiknop niet te vast, anders kan de vingerhoed gemakkelijk buigen of zal de klepzitting vervormen, waardoor het gas niet volledig sluit en er luchtlekkage ontstaat.

Om te voorkomen dat de anesthesiemachine hypoxisch gas afgeeft, heeft de anesthesiemachine ook een debietmeterkoppeling en een bewakingsapparaat voor de zuurstofverhouding om de minimale zuurstofconcentratie die door de versgasuitlaat wordt afgegeven op ongeveer 25% te houden.Het principe van tandwieloverbrenging wordt overgenomen.Op de N₂O-flowmeterknop zijn de twee tandwielen verbonden door een ketting, O₂ draait één keer en N₂O draait twee keer.Wanneer alleen het naaldventiel van de O₂-flowmeter wordt losgeschroefd, blijft de N₂O-flowmeter stil;wanneer de N₂O-flowmeter wordt losgeschroefd, wordt de O₂-flowmeter overeenkomstig gekoppeld;wanneer beide debietmeters worden geopend, wordt de O₂-debietmeter geleidelijk gesloten, en de N₂O-debietmeter neemt in combinatie daarmee ook af.

Installeer de zuurstofstroommeter het dichtst bij de gemeenschappelijke uitlaat.In het geval van een lek op de zuurstofpositie bovenwinds is het grootste verlies N2O of lucht, en het verlies aan O2 het minst.Uiteraard garandeert de volgorde ervan niet dat er geen hypoxie zal optreden als gevolg van een breuk van de flowmeter.

2.Verdamper

Een verdamper is een apparaat dat een vloeibaar, vluchtig verdovingsmiddel in een damp kan omzetten en deze in een bepaalde hoeveelheid in het anesthesiecircuit kan brengen.Er zijn veel soorten verdampers en hun kenmerken, maar het algemene ontwerpprincipe wordt weergegeven in de figuur.

Het gemengde gas (dat wil zeggen O₂, N₂O, lucht) komt de verdamper binnen en wordt in twee paden verdeeld.Eén pad is een kleine luchtstroom van maximaal 20% van de totale hoeveelheid, die de verdampingskamer binnenkomt en de verdovingsdamp naar buiten brengt;80% van de grotere gasstroom komt rechtstreeks in de hoofdluchtweg terecht en komt in het anesthesielussysteem terecht.Ten slotte worden de twee luchtstromen gecombineerd tot een gemengde luchtstroom die de patiënt kan inademen, en de verdelingsverhouding van de twee luchtstromen hangt af van de weerstand in elke luchtweg, die wordt geregeld door de concentratieregelknop.

3. Ademhalingscircuit

Het klinisch meest gebruikte systeem is het circulatiesysteem, dat wil zeggen het CO2-absorptiesysteem.Het kan worden onderverdeeld in semi-gesloten type en gesloten type.Het semi-gesloten type houdt in dat een deel van de uitgeademde lucht opnieuw wordt ingeademd nadat het is geabsorbeerd door het CO2-absorbens;het gesloten type betekent dat alle uitgeademde lucht opnieuw wordt ingeademd nadat deze is geabsorbeerd door het CO2-absorbens.Als we naar het structuurdiagram kijken, is de APL-klep gesloten als een gesloten systeem en is de APL-klep geopend als een semi-gesloten systeem.De twee systemen zijn feitelijk de twee toestanden van de APL-klep.

Het bestaat hoofdzakelijk uit 7 delen: ① frisse luchtbron;② eenrichtingsventiel voor in- en uitademing;③ schroefdraadpijp;④ Y-vormig gewricht;⑤ overstroomventiel of drukreduceerventiel (APL-ventiel);⑥ luchtopbergtas;De eenrichtingsklep voor inademing en uitademing kan de eenrichtingsstroom van gas in de buis met schroefdraad garanderen.Bovendien is de gladheid van elk onderdeel ook bijzonder.De ene is voor de eenrichtingsstroom van gas en de andere is om herhaalde inademing van uitgeademde CO2 in het circuit te voorkomen.Vergeleken met het open ademhalingscircuit kan dit soort semi-gesloten of gesloten ademhalingscircuit het opnieuw inademen van ademgas mogelijk maken, het verlies van water en warmte in de luchtwegen verminderen en ook de vervuiling van de operatiekamer verminderen, en de concentratie van anesthetica is relatief stabiel.Maar er is een duidelijk nadeel: het verhoogt de ademweerstand en de uitgeademde lucht condenseert gemakkelijk op de eenrichtingsklep, wat een tijdige reiniging van het water op de eenrichtingsklep vereist.

Hier wil ik de rol van de APL-klep verduidelijken.Er zijn een paar vragen hierover waar ik niet uit kom.Ik vroeg het aan mijn klasgenoten, maar ik kon het niet duidelijk uitleggen;Ik heb het al eerder aan mijn leraar gevraagd, en hij liet me ook de video zien, en het was in één oogopslag duidelijk.APL-klep, ook wel overstroomklep of decompressieklep genoemd, de Engelse volledige naam is instelbare drukbegrenzing, ongeacht Chinees of Engels, iedereen moet een beetje begrip hebben van de manier waarop, dit is een klep die de druk van het ademhalingscircuit beperkt.Als bij handmatige bediening de druk in het beademingscircuit hoger is dan de APL-grenswaarde, zal het gas uit de klep stromen om de druk in het beademingscircuit te verlagen.Denk er eens over na bij geassisteerde ventilatie, soms is het knijpen van de bal meer opgeblazen, dus ik pas snel de APL-waarde aan, het doel is om te laten leeglopen en de druk te verminderen.Uiteraard is deze APL-waarde doorgaans 30 cmH2O.Dit komt omdat over het algemeen de piekluchtwegdruk <40 cmH2O moet zijn, en de gemiddelde luchtwegdruk <30 cmH2O, waardoor de kans op pneumothorax relatief klein is.De APL-klep op de afdeling wordt aangestuurd door een veer en gemarkeerd met 0~70cmH2O.Onder machinebesturing bestaat er niet zoiets als een APL-klep.Omdat het gas niet meer door de APL-klep gaat, wordt het aangesloten op de ventilator.Wanneer de druk in het systeem te hoog is, zal het de druk van de overtollige gasafvoerklep van de balg van het anesthesiebeademingsapparaat aflaten om ervoor te zorgen dat het bloedsomloopsysteem geen barotrauma bij de patiënt veroorzaakt.Maar om veiligheidsredenen moet de APL-klep gewoonlijk onder machinebesturing op 0 worden gezet, zodat aan het einde van de operatie de machinebesturing wordt overgeschakeld naar handmatige bediening en u kunt controleren of de patiënt spontaan ademt.Als u vergeet de APL-klep af te stellen, zal het gas alleen maar in de longen terechtkomen en zal de bal steeds meer uitpuilen en moet deze onmiddellijk worden geleegd.Als u op dit moment de longen moet opblazen, stelt u de APL-klep uiteraard af op 30 cmH2O

4. Kooldioxide-absorptieapparaat

Absorptiemiddelen zijn onder meer natronkalk, calciumkalk en bariumkalk, die zeldzaam zijn.Door de verschillende indicatoren is na opname van CO2 ook de kleurverandering anders.De natronkalk die op de afdeling wordt gebruikt, is korrelig en de indicator ervan is fenolftaleïne, dat kleurloos is als het vers is en roze kleurt als het is uitgeput.Negeer het niet als u 's ochtends het anesthesieapparaat controleert.U kunt deze het beste vóór de operatie vervangen.Ik heb deze fout gemaakt.

5.Anesthesie ventilator

Vergeleken met de ventilator in de verkoeverkamer is het ademhalingspatroon van de anesthesieventilator relatief eenvoudig.De benodigde ventilator kan alleen het ventilatievolume, de ademhalingsfrequentie en de ademhalingsverhouding wijzigen, kan IPPV draaien en kan in principe worden gebruikt.In de inspiratoire fase van de spontane ademhaling van het menselijk lichaam trekt het middenrif samen, zet de borstkas uit en neemt de negatieve druk in de borstkas toe, waardoor een drukverschil ontstaat tussen de luchtwegopening en de longblaasjes, en er gas de longblaasjes binnendringt.Tijdens mechanische beademing wordt vaak positieve druk gebruikt om een ​​drukverschil te vormen om de anesthesielucht in de longblaasjes te duwen.Wanneer de positieve druk wordt gestopt, trekken het borst- en longweefsel zich elastisch terug om een ​​drukverschil met de atmosferische druk te genereren, en wordt het alveolaire gas uit het lichaam afgevoerd.Daarom heeft het beademingsapparaat vier basisfuncties, namelijk opblazen, conversie van inademing naar uitademing, afvoer van alveolair gas en conversie van uitademing naar inademing, en de cyclus herhaalt zich op zijn beurt.

Zoals weergegeven in de bovenstaande afbeelding zijn het aandrijfgas en het beademingscircuit van elkaar geïsoleerd, bevindt het aandrijfgas zich in de balgkast en bevindt het gas van het beademingscircuit zich in de beademingszak.Bij het inademen komt het aandrijfgas de balgkast binnen, de druk daarin stijgt en de ontlastklep van de ventilator wordt eerst gesloten, zodat het gas niet in het restgasverwijderingssysteem terechtkomt.Op deze manier wordt het verdovingsgas in de beademingszak samengedrukt en in de luchtwegen van de patiënt vrijgegeven.Bij het uitademen verlaat het aandrijfgas de balgkast en daalt de druk in de balgkast naar atmosferische druk, maar bij het uitademen wordt eerst de uitademblaas gevuld.Dit komt doordat er een klein balletje in de klep zit, waar gewicht op zit.Alleen wanneer de druk in de balg hoger wordt dan 2 ~3 cmH₂O, gaat deze klep open, dat wil zeggen dat overtollig gas er doorheen kan stromen in het restgasverwijderingssysteem.Om het bot te zeggen: deze stijgende balg produceert een PEEP (positieve einduitademingsdruk) van 2~3 cmH2O.Er zijn 3 basismodi voor het schakelen van de ademhalingscyclus van het beademingsapparaat, namelijk constant volume, constante druk en timingschakeling.Momenteel gebruiken de meeste anesthesiemaskers de schakelmodus met constant volume, dat wil zeggen dat tijdens de inademingsfase het vooraf ingestelde teugvolume naar de luchtwegen van de patiënt wordt gestuurd totdat de longblaasjes de inademingsfase voltooien en vervolgens overschakelen naar de vooraf ingestelde uitademingsfase. waardoor een ademhalingscyclus wordt gevormd, waarbij het vooraf ingestelde ademvolume, de ademhalingssnelheid en de ademhalingsverhouding drie hoofdparameters zijn voor het aanpassen van de ademhalingscyclus.

6. Uitlaatgasverwijderingssysteem

Zoals de naam al doet vermoeden, is het bedoeld om uitlaatgassen aan te pakken en vervuiling in de operatiekamer te voorkomen.Op het werk kan het mij niet veel schelen, maar de uitlaatpijp mag niet verstopt zijn, anders wordt het gas in de longen van de patiënt geperst en zijn de gevolgen te overzien.

Om dit te schrijven heb je een macroscopisch begrip nodig van de anesthesiemachine.Het verbinden en verplaatsen van deze onderdelen is de werkende staat van het anesthesieapparaat.Natuurlijk zijn er nog steeds veel details die langzaam moeten worden overwogen, en de mogelijkheden zijn beperkt, dus ik zal er voorlopig niet op ingaan.Theorie hoort bij theorie.Hoeveel je ook leest en schrijft, je moet het nog steeds in de praktijk brengen of oefenen.Het is tenslotte beter om goed te doen dan om goed te zeggen.