Met de toenemende populariteit van echografieapparatuur kunnen steeds meer klinische zorgverleners echografie gebruiken voor visualisatiewerkzaamheden.Mensen die echogeleide priktechnieken niet kennen, vinden het jammer dat ze in de branche blijven.Uit het klinische gebruik dat ik heb waargenomen blijkt echter dat de populariteit van echografieapparatuur en de populariteit van echografievisualisatie niet gelijkwaardig zijn.Bij echogeleide puncties op het gebied van vasculaire toegang bevinden veel mensen zich nog in de fase van het doen alsof ze het begrijpen, want hoewel er echografie is, kunnen ze niet zien waar de priknaald zat.Een echte echogeleide punctietechniek vereist in de eerste plaats dat de positie van de naald of naaldpunt onder echografie kan worden gezien, in plaats van te worden geschat en vervolgens "blind door te dringen" onder echografie.Vandaag zullen we het hebben over de zichtbaarheid en onzichtbaarheid van de priknaald onder echografie.
Echogeleide punctie wordt over het algemeen onderverdeeld in punctie in het vlak en punctie buiten het vlak, die beide worden toegepast op het gebied van vasculaire toegang en die het best onder de knie zijn.Het volgende is een fragment uit de praktijkrichtlijnen van de American Society of Ultrasound Medicine voor echogeleide vasculaire toegangsprocedures, waarin de twee technieken worden beschreven.
In het vlak (lange as) VS Uit het vlak (korte as)
- In-plane/Out-of-plane geeft de relatieve relatie tot de naald aan, waarbij de naald evenwijdig aan het ultrasone beeldvormingsvlak in het vlak ligt en de naald loodrecht op het ultrasone beeldvormingsvlak uit het vlak ligt.
- In het algemeen toont een lekke band in het vlak de lengteas of lengtedoorsnede van het bloedvat;Out-of-plane punctie toont de korte as of dwarsdoorsnede van het vat.
- Daarom zijn out-of-plane/korte-as en in-plane/lange-as standaard synoniem voor echografie van vasculaire toegang.
- Out-of-plane kan worden gedaan vanaf de bovenkant van het midden van het vat, maar de punt van de naald moet worden gevolgd door de sonde te draaien om te voorkomen dat de puntdiepte wordt onderschat;de sonde waaiert uit van het lichaam van de naald naar de punt, en het moment dat de heldere vlek van de punt verdwijnt, is het puntpositiepunt.
- In-plane maakt statische observatie van de positie van de naaldpunt mogelijk, maar dit kan gemakkelijk leiden tot "wegglijden" uit het vlak waar de naald zich bevindt of/en uit het centrale vlak van het bloedvat;een lekke band in het vlak is geschikter voor grote schepen.
- Combinatiemethode in het vlak/buiten het vlak: maak gebruik van scannen buiten het vlak/korte as om te bevestigen dat de naaldpunt het midden van het bloedvat bereikt, en draai de sonde naar de naaldinvoer in het vlak/lange as .
De mogelijkheid om de naaldpunt of zelfs het hele naaldlichaam statisch in realtime in het vlak te observeren is uiteraard erg nuttig!Maar om de naald in het echografievlak te houden zonder de hulp van een punctieframe zijn honderden oefensessies nodig om de techniek onder de knie te krijgen.In veel gevallen is de hoek van de punctie te groot, waardoor de naald duidelijk in het echografievlak ligt, maar je niet kunt zien waar hij zich bevindt.Vraag de oude buurman wat er aan de hand is.Hij kan u vertellen dat de priknaald niet loodrecht op de echografielijn staat, zodat u deze niet kunt zien.Waarom kun je het dan vaag zien als de lekhoek iets kleiner is, en nog duidelijker als deze veel kleiner is?Het kan zijn dat hij verbijsterd is over het waarom.
De hoek van de priknaald in onderstaande figuur is respectievelijk 17° en 13° (gemeten met het voordeel van achteraf kijken), bij een hoek van 13° is het hele lichaam van de priknaald heel duidelijk zichtbaar, bij een hoek van 17° , het lichaam van de naald is slechts een klein beetje zichtbaar, en de hoek is groter door een misleiding.Dus waarom is er zo'n groot verschil in de hoek van de priknaaldweergave, met slechts een verschil van 4°?
Het moet beginnen bij de ultrasone emissie, ontvangst en focus.Net als bij de diafragmaregeling bij fotografische focus is elk punt op de foto het gecombineerde focuseffect van al het licht dat door het diafragma valt, terwijl elk punt op het ultrasone beeld het gecombineerde focuseffect is van alle ultrasone transducers binnen de emissie- en ontvangstopeningen. .In de onderstaande afbeelding markeert de rode lijn schematisch het bereik van de ultrasone emissiefocus, en de groene lijn is schematisch het bereik van de ontvangstfocus (rechterrand).Omdat de naald helder genoeg is om spiegelreflectie te produceren, markeert de witte lijn de normale richting van de spiegelreflectie.Aangenomen dat de rode lijn het focusbereik van de emissie markeert als twee "stralen", na het raken van de naaldspiegel, zijn de gereflecteerde "stralen" als de twee oranje lijnen in de afbeelding.Omdat de "straal" aan de rechterkant van de groene lijn de ontvangstopening overschrijdt en niet door de sonde kan worden ontvangen, wordt de "straal" die kan worden ontvangen in het oranje gebied op de afbeelding weergegeven.Het is te zien dat de sonde bij 17° nog steeds heel weinig ultrasone echo kan ontvangen, waardoor het bijbehorende beeld vaag zichtbaar is, terwijl bij 13° de echo's aanzienlijk meer kunnen worden ontvangen dan bij 17°, dus het beeld is ook beter duidelijk.Met de afname van de prikhoek ligt de naald steeds horizontaaler en kunnen steeds meer gereflecteerde echo's van het naaldlichaam effectief worden ontvangen, waardoor de naaldontwikkeling steeds beter wordt.
Sommige nauwgezette mensen zullen ook een fenomeen ontdekken: wanneer de hoek kleiner is dan een bepaalde waarde (de naald hoeft niet volledig "plat te liggen"), blijft de ontwikkeling van het naaldlichaam in principe hetzelfde niveau van helderheid.En waarom is dit?Waarom tekenen we een kleiner bereik van emissiefocus (rode lijn) dan het bereik van ontvangstfocus (groene lijn) in de afbeelding hierboven?Dit komt omdat in een ultrasoon beeldvormingssysteem de zendfocus slechts één focusdiepte kan zijn, en hoewel we de diepte van de zendfocus kunnen aanpassen om het beeld helderder te maken nabij de diepte waarop we scherpstellen, willen we niet dat het is wazig buiten de scherptediepte.Dit is heel anders dan onze behoefte om artistieke foto's te maken van mooie vrouwen, waarvoor een groot diafragma en een kleine scherptediepte nodig zijn om de voorgrond op de achtergrond helemaal bokeh te maken.Voor ultrasone beeldvorming willen we dat het beeld helder genoeg is in een bereik vóór en na de scherptediepte, zodat we alleen een kleinere zendopening kunnen gebruiken om een grotere scherptediepte te verkrijgen, waardoor de uniformiteit van het beeld behouden blijft.Wat het ontvangen van focus betreft, is het ultrasone beeldvormingssysteem nu volledig gedigitaliseerd, waardoor de ultrasone echo van elk transducer/array-element kan worden opgeslagen, en dynamische continue focussering wordt vervolgens digitaal uitgevoerd voor alle beelddieptes.We kunnen dus proberen de ontvangstopening zo groot mogelijk te openen, zolang de array-elementen die het echosignaal ontvangen allemaal worden gebruikt, kan een fijnere focus en een betere resolutie worden gegarandeerd.Terug naar het eerdere onderwerp: wanneer de prikhoek tot op zekere hoogte wordt verkleind, kunnen de ultrasone golven die door de kleinere opening worden uitgezonden, worden ontvangen door de grotere ontvangstopening nadat ze zijn gereflecteerd door het naaldlichaam, dus het effect van de ontwikkeling van het naaldlichaam zal blijven uiteraard in principe hetzelfde.
Wat kunnen we voor de bovenstaande sonde doen als de insteekhoek in het vlak groter is dan 17° en de naald onzichtbaar is?Als het systeem dit ondersteunt, kunt u de naaldverbeteringsfunctie proberen.De zogenaamde priknaaldverbeteringstechnologie houdt in het algemeen in dat na een normaal scanframe van het weefsel een afzonderlijk scanframe wordt ingevoegd waarin zowel het zenden als het ontvangen worden afgebogen, en de richting van de afbuiging is in de richting van het naaldlichaam , zodat de gereflecteerde echo van het naaldlichaam zoveel mogelijk in de ontvangende focusopening kan vallen.En vervolgens wordt het sterke beeld van het naaldlichaam in het afbuigbeeld geëxtraheerd en weergegeven na samensmelting met het normale weefselbeeld.Vanwege de grootte en frequentie van het sonde-array-element is de afbuighoek van de hoogfrequente lineaire array-sonde over het algemeen niet meer dan 30°, dus als de prikhoek meer dan 30° is, kunt u het naaldlichaam alleen duidelijk zien door je eigen verbeelding.
Laten we vervolgens eens kijken naar het scenario van een lekke band buiten het vlak.Nadat u het principe van naaldontwikkeling in het vlak begrijpt, is het veel gemakkelijker om de ontwikkeling van naalden buiten het vlak te analyseren.De roterende ventilatorbeweging die in de praktijkgids wordt genoemd, is een cruciale stap bij lekke banden buiten het vlak, en dit geldt niet alleen voor het vinden van de positie van de naaldpunt, maar ook voor het vinden van het naaldlichaam.Het is alleen zo dat de priknaald en de echografie zich op dat moment niet in hetzelfde vlak bevinden.Alleen wanneer de priknaald loodrecht op het beeldvlak staat, kunnen de op de priknaald invallende ultrasone golven teruggekaatst worden naar de ultrasone sonde.Omdat de dikterichting van de sonde in het algemeen door de fysieke focussering van de akoestische lens loopt, zijn de openingen voor zowel zenden als ontvangen voor deze richting hetzelfde.En de grootte van de opening is de breedte van de transducerwafel.Voor hoogfrequente lineaire array-sondes is de breedte slechts ongeveer 3,5 mm (de ontvangstopening voor beeldvorming in het vlak is doorgaans groter dan 15 mm, wat veel groter is dan de waferbreedte).Als de gereflecteerde echo van het uit het vlak gelegen punctienaaldlichaam moet terugkeren naar de sonde, kan er daarom alleen worden verzekerd dat de hoek tussen de punctienaald en het beeldvlak bijna 90 graden bedraagt.Dus hoe beoordeel je de verticale hoek?Het meest voor de hand liggende fenomeen is de lange "komeetstaart" die achter het sterke lichtpunt aansleept.Dat komt omdat wanneer ultrasone golven verticaal op de priknaald invallen, naast de echo's die rechtstreeks door het naaldoppervlak naar de sonde worden gereflecteerd, er een kleine hoeveelheid ultrasone energie de naald binnendringt.Het ultrageluid beweegt zich snel door het metaal en er zijn meerdere reflecties heen en weer binnenin het metaal. Doordat de echo's vele malen later weerkaatsten, wordt een lange "komeetstaart" gevormd.Zodra de naald niet loodrecht op het beeldvlak staat, worden de heen en weer gereflecteerde geluidsgolven in andere richtingen gereflecteerd en kunnen ze niet meer terugkeren naar de sonde, zodat de "komeetstaart" niet kan worden gezien.Het fenomeen van de komeetstaart is niet alleen te zien bij lekke banden buiten het vlak, maar ook bij lekke banden in het vlak.Wanneer de priknaald bijna evenwijdig aan het sondeoppervlak staat, zijn rijen horizontale lijnen te zien.
Om de "komeetstaart" in het vlak en buiten het vlak grafischer te illustreren, nemen we de prestaties van de nietjes in het water buiten het vlak en in het vlak. De resultaten worden weergegeven in de onderstaande afbeelding.
De onderstaande afbeelding toont de beeldprestaties vanuit verschillende hoeken wanneer het naaldlichaam uit het vlak is en de roterende ventilator wordt gescand.Wanneer de sonde loodrecht op de priknaald staat, betekent dit dat de priknaald loodrecht op het ultrasone beeldvlak staat, zodat je de voor de hand liggende “komeetstaart” kunt zien.
Houd de sonde loodrecht op de priknaald en beweeg langs het naaldlichaam in de richting van de naaldpunt.Wanneer de "komeetstaart" verdwijnt, betekent dit dat het scangedeelte zich dicht bij de naaldpunt bevindt en dat de heldere vlek verderop zal verdwijnen.De positie voordat het lichtpunt verdwijnt, is waar de naaldpunt zit.Als u het niet zeker weet, kunt u een roterende ventilatorbeweging onder een kleine hoek in de buurt van deze positie uitvoeren om nogmaals te bevestigen.
Het belangrijkste doel van het bovenstaande is om beginners te helpen snel te vinden waar de priknaald en de naaldpunt zich bevinden.De drempel van echogeleide punctietechnologie is niet zo hoog, en wat we moeten doen is kalmeren en de vaardigheid goed begrijpen.
Posttijd: 07-02-2022
