1. Jakie są korzyści z USG płuc?
W ciągu ostatnich kilku lat obrazowanie ultrasonograficzne płuc znajduje coraz szersze zastosowanie kliniczne.W porównaniu z tradycyjną metodą oceny jedynie obecności i ilości wysięku w opłucnej, zrewolucjonizowała ona badanie obrazowe miąższu płuc.5 najczęstszych ciężkich przyczyn ostrej niewydolności oddechowej (obrzęk płuc, zapalenie płuc, zatorowość płucna, POChP, odma opłucnowa) w ponad 90% przypadków jesteśmy w stanie zdiagnozować za pomocą prostego, trwającego 3–5 minut badania USG płuc.Poniżej znajduje się krótkie wprowadzenie do ogólnego procesu ultrasonografii płuc.
2. Jak wybrać sondę ultradźwiękową?
Najczęściej stosowanymi sondami do USG płuc sąL10-5(zwana także sondą małych organów, zakres częstotliwości 5 ~ 10 MHz układ liniowy) iC5-2(nazywana również sondą brzuszną lub dużą wypukłą matrycą wypukłą 2 ~ 5 MHz), w niektórych scenariuszach można również zastosować P4-2 (zwaną także sondą kardiologiczną, matrycą fazowaną 2 ~ 4 MHz).
Tradycyjną sondą do małych narządów L10-5 można łatwo uzyskać wyraźną linię opłucnej i obserwować echo tkanki podopłucnowej.Żebro można wykorzystać jako marker do obserwacji linii opłucnej, co może być pierwszym wyborem w ocenie odmy opłucnowej.Częstotliwość sond brzusznych jest umiarkowana, a linię opłucnej można lepiej zaobserwować podczas badania całej klatki piersiowej.Sondy Phased Array umożliwiają łatwe obrazowanie przestrzeni międzyżebrowej i charakteryzują się dużą głębokością detekcji.Często wykorzystuje się je do oceny wysięku opłucnowego, jednak nie są one dobre w wykrywaniu odmy opłucnowej i warunków przestrzeni opłucnowej.
3. Które części należy sprawdzić?
Ultrasonografia płuc jest powszechnie stosowana w zmodyfikowanym schemacie przyłóżkowej ultrasonografii płuc (mBLUE) lub w schemacie 12-dzielnym obejmującym dwa płuca i 8-częściowym.W schemacie mBLUE znajduje się łącznie 10 punktów kontrolnych po obu stronach płuc, co jest odpowiednie w sytuacjach wymagających szybkiej kontroli.Schemat 12-strefowy i schemat 8-strefowy polegają na przesuwaniu sondy ultradźwiękowej w każdym obszarze w celu dokładniejszego skanowania.
Lokalizację każdego punktu kontrolnego w schemacie mBLUE pokazano na poniższym rysunku:
| punkt kontrolny | Lokalizacja |
| niebieska kropka | Punkt pomiędzy środkowym palcem a podstawą palca serdecznego z boku głowy |
| punkt membrany | Znajdź lokalizację membrany za pomocą sondy ultradźwiękowej w linii pachowej środkowej |
| punkt m
| Środek linii łączącej górny niebieski punkt z punktem przepony |
| Punkt PLAP
| Przecięcie przedłużenia punktu M z linią prostopadłą do linii pachowej tylnej |
| tylna niebieska kropka
| Obszar pomiędzy kątem podłopatkowym a kręgosłupem |
Schemat 12 podziałów opiera się na linii przymostkowej pacjenta, linii pachowej przedniej, linii pachowej tylnej i linii przykręgosłupowej, aby podzielić klatkę piersiową na 6 obszarów przedniej, bocznej i tylnej ściany klatki piersiowej, a każdy obszar jest dalej podzielony na dwa obszary , w górę i w dół, w sumie 12 obszarów.obszar.Schemat ośmiu przegród nie obejmuje czterech obszarów tylnej ściany klatki piersiowej i jest często stosowany w diagnostyce i ocenie ultrasonografii śródmiąższowego zespołu płucnego.Specyficzna metoda skanowania polega na rozpoczęciu od linii środkowej w każdym obszarze, środkowa oś sondy jest całkowicie prostopadła do kostnej klatki piersiowej (płaszczyzna podłużna), najpierw przesuwa się bocznie do linii demarkacyjnej, wraca do linii środkowej, a następnie przesuwa się przyśrodkowo do linię demarkacyjną, a następnie wróć do linii środkowej.
4. Jak analizować obrazy USG?
Jak wszyscy wiemy, powietrze jest „wrogiem” ultradźwięków, ponieważ ultradźwięki w powietrzu szybko zanikają, a obecność powietrza w płucach utrudnia bezpośrednie zobrazowanie miąższu płuc.W prawidłowo napełnionym płucu jedyną tkanką, którą można wykryć, jest opłucna, która w badaniu ultrasonograficznym pojawia się jako pozioma hiperechogeniczna linia zwana linią opłucnej (ta znajdująca się najbliżej warstwy tkanki miękkiej).Ponadto poniżej linii opłucnej występują równoległe, powtarzające się hiperechogeniczne artefakty linii poziomych zwane liniami A.Obecność linii A oznacza, że poniżej linii opłucnej znajduje się powietrze, które może być normalnym powietrzem w płucach lub wolnym powietrzem w odmie opłucnowej.
Podczas badania ultrasonograficznego płuc w pierwszej kolejności lokalizuje się linię opłucnej, chyba że występuje duża rozedma podskórna, która jest zwykle widoczna.W normalnych płucach opłucna trzewna i ciemieniowa mogą przesuwać się względem siebie podczas oddychania, co nazywa się przesuwaniem płuc.Jak pokazano na kolejnych dwóch obrazach, górny obraz przedstawia przesuwanie się płuc, a dolny obraz nie przedstawia przesuwania się płuc.
Ogólnie rzecz biorąc, u pacjentów z odmą opłucnową lub dużą ilością wysięku opłucnowego, który utrzymuje płuca z dala od ściany klatki piersiowej, objaw przesuwania się płuc zanika.Lub zapalenie płuc konsoliduje płuca i między płucami a ścianą klatki piersiowej pojawiają się zrosty, co może również spowodować zniknięcie objawu przesuwania się płuc.Przewlekły stan zapalny wytwarza tkankę włóknistą, która ogranicza ruchliwość płuc, a drenaż klatki piersiowej nie powoduje ślizgania się płuc, jak w zaawansowanej POChP.
Jeśli widoczna jest linia A, oznacza to, że poniżej linii opłucnej znajduje się powietrze, a objaw przesuwania się płuc znika, najprawdopodobniej jest to odma opłucnowa i konieczne jest znalezienie punktu w płucu w celu potwierdzenia.Punkt płucny to punkt przejścia od braku przesuwania się płuc do normalnego przesuwania się płuc w przypadku odmy opłucnowej i stanowi złoty standard w diagnostyce ultrasonograficznej odmy opłucnowej.
W badaniu USG w trybie M można zobaczyć wiele równoległych linii utworzonych przez stosunkowo nieruchomą ścianę klatki piersiowej.Na normalnych obrazach miąższu płuc, w wyniku przesuwania się płuc tam i z powrotem, pod spodem tworzą się echa przypominające piasek, co nazywa się znakiem plaży.Pod odmą opłucnową znajduje się powietrze, a płuca nie przesuwają się, dlatego powstaje wiele równoległych linii, co nazywa się znakiem kodu kreskowego.Punktem oddzielającym znak plaży od znaku z kodem kreskowym jest punkt płuc.
Jeśli na obrazie USG nie widać linii A, oznacza to, że w płucach zmieniła się struktura tkanki, która umożliwia przepuszczanie ultradźwięków.Artefakty, takie jak linie A, znikają, gdy pierwotna przestrzeń opłucnej jest wypełniona tkankami, takimi jak krew, płyn, infekcja, stłuczenie spowodowane skrzepłą krwią lub guz.Następnie należy zwrócić uwagę na problem linii B. Linia B, zwana także znakiem „ogona komety”, to hiperechogeniczny pasek przypominający wiązkę laserową, emitujący pionowo od linii opłucnej (opłucnej trzewnej) sięgający dna ekranu bez tłumienia.Maskuje linię A i porusza się wraz z oddechem.Przykładowo na poniższym obrazku nie widzimy istnienia linii A, lecz zamiast niej linii B.
Nie martw się, jeśli na obrazie USG pojawi się kilka linii B. U 27% zdrowych osób linie B zlokalizowane są w przestrzeni międzyżebrowej 11-12 (nad przeponą).W normalnych warunkach fizjologicznych mniej niż 3 linie B są normalne.Kiedy jednak spotyka się dużą liczbę rozlanych linii B, nie jest to normalne, co objawia się obrzękiem płuc.
Po obserwacji linii opłucnej, linii A lub linii B, porozmawiajmy o wysięku opłucnowym i zagęszczeniu płuc.W tylno-bocznej części klatki piersiowej można lepiej ocenić wysięk opłucnowy i zagęszczenie płuc.Poniższe zdjęcie przedstawia obraz ultradźwiękowy badany w miejscu przepony.Czarny obszar bezechowy to wysięk opłucnowy, który znajduje się w jamie opłucnej nad przeponą.
Jak zatem odróżnić wysięk opłucnowy od krwotoku?Włóknisty wysięk można czasami zobaczyć w wysięku krwionośnym, podczas gdy wysięk jest zwykle czarnym, jednorodnym, bezechowym obszarem, czasami podzielonym na małe komory, a wokół niego można zobaczyć pływające obiekty o różnym natężeniu echa.
U większości (90%) pacjentów z zagęszczeniem płuc, którego najbardziej podstawową definicją jest utrata wentylacji, można wizualnie ocenić badanie ultrasonograficzne.Niesamowitą cechą stosowania ultradźwięków do diagnozowania konsolidacji płuc jest to, że gdy płuca pacjenta ulegają konsolidacji, ultradźwięki mogą przechodzić przez obszary płuc znajdujące się głęboko w klatce piersiowej, gdzie następuje konsolidacja.Tkanka płuc była hipoechogeniczna, z klinowatymi i niewyraźnymi granicami.Czasami może pojawić się również objaw oskrzeli powietrznych, który jest hiperechogeniczny i porusza się wraz z oddychaniem.Obrazem ultrasonograficznym mającym szczególne znaczenie diagnostyczne dla konsolidacji płuc w badaniu ultrasonograficznym jest objaw tkankowo-wątrobowy, czyli stałe echo tkankowe podobne do miąższu wątroby, które pojawia się po wypełnieniu pęcherzyków wysiękiem.Jak pokazano na poniższym rysunku, jest to obraz ultradźwiękowy konsolidacji płuc spowodowanej zapaleniem płuc.Na obrazie USG niektóre obszary mogą być postrzegane jako hipoechogeniczne, co przypomina trochę wątrobę i nie widać żadnej litery A.
W normalnych okolicznościach płuca są wypełnione powietrzem i w badaniu USG z kolorowym Dopplerem nic nie widać, ale gdy płuca są skonsolidowane, szczególnie gdy zapalenie płuc występuje w pobliżu naczyń krwionośnych, można zobaczyć nawet obrazy przepływu krwi w płucach, jak poniżej: pokazany na rysunku.
Dźwięk rozpoznający zapalenie płuc jest podstawową umiejętnością ultrasonografii płuc.Należy poruszać się tam i z powrotem pomiędzy żebrami, aby dokładnie sprawdzić, czy występuje obszar hipoechogeniczny, czy występuje objaw oskrzeli powietrznych, czy występują objawy przypominające tkankę wątrobową oraz czy linia A jest prawidłowa.Obraz USG płuc.
5. Jak rozstrzygnąć wynik USG?
Za pomocą prostego badania USG (schemat mBLUE lub schemat dwunastostrefowy) można sklasyfikować charakterystyczne dane i określić poważną przyczynę ostrej niewydolności oddechowej.Szybkie postawienie diagnozy może szybciej złagodzić duszność pacjenta i ograniczyć konieczność stosowania skomplikowanych badań, takich jak CT i UCG.Te charakterystyczne dane obejmują: poślizg płuc, wydajność A (linie A na obu jamach klatki piersiowej), wydajność B (linie B pojawiają się w obu jamach klatki piersiowej i są nie mniej niż 3 linie B lub przylegają do siebie linie B), A/B wygląd (wygląd po jednej stronie opłucnej, wygląd B po drugiej stronie), punkt płucny, zagęszczenie płuc i wysięk opłucnowy.
Czas publikacji: 20 grudnia 2022 r
